¹Хем кхуѓа палем ки синагога, а одотхе сине мануш шуке вастеја. ²Хем дикхенајне, дали ка сасќареле ки сабота, за да те ќеренле криво.

³Хем ваќерѓа е манушеске, кас синеле шуко вас: „Терѓов машкар!“ ⁴Хем ваќерѓа ленге: „Дали тано дозволимо ки сабота: те ќерелпес шукарипа или билачхипа? Те спасинелпес душа, или те мударѓовел?“ А ола ќутинена сине.

⁵Тогаш дикхљален, наоколу, хољаја, хем тужно баши оленгере срциа сој закоравиме, ваќерѓа леске е манушеске: „Пружин то вас!“ Хем ов пружинѓа хем уло палем састо олескоро вас.

⁶А о фарисеа, кога иклиле, одма ќергепес лафи е иродовценцар против Лесте, за да те уништиненле.

О Исус избиринѓа е Дешудује Џенен

⁷А о Исус повлечинѓапес Пе учениконцар ко море, хем бари гужва тари Галилеја, цидинге пали Лесте, хем тари Јудеја, ⁸хем таро Ерусалим, тари Идумеја хем тари јавер страна е Јорданескири, тари околина Тир хем Сидон, бари гужва али ки Лесте, откога шунге со ќерела сине.

⁹Хем ваќерѓа ленге Пе учениконге те спреминен Олеске јек броди баши о народо, за да ма те стегиненле. ¹⁰Соске буте џенен лечинѓа, аѓар со навалинена ки Лесте сарине, кој цидена сине, за да те доприненле. ¹¹Хем о нечиста духиа штом ка дикхенле, перена сине англи Лесте хем викинена сине, ваќерибаја: „Ту сијан е Девлескоро Чхаво!“ ¹²Хем забранинела сине ленге строго те на шириненле.

¹³Хем уклило ки гора хем викинѓа ки Песте околен, кас со манља, хем ола геле ки Лесте. ¹⁴Хем определинѓа Дешудује Џенен те овен Олеја, хем те бичхавелен те проповединен, ¹⁵хем те овелен власт те палден демојна.

¹⁶Хем определинѓален Дешудује Џенен: хем е Симонеске денѓале о анав Петар, ¹⁷па о Јаков е Заведескоро хем о Јован, о пхрал е Јаковескоро, каске со денѓа анав Воанергес – со значинела: Чхаве е Громескере; ¹⁸хем о Андреј, хем о Филип, хем о Вартоломеј, хем о Матеј, хем о Тома, хем о Јаков е Алфејескоро, хем о Тадеј, хем о Симон Хананец, ¹⁹хем о Јуда Искариотски, кој предајнѓале.

И хула против о Свети Дух

²⁰Хем ало ко јек кхер, хем палем кхединѓапес народо, аѓар со нашти сине ни маро те хан. ²¹А кога Олескере шунге баши одова, иклиле за да те прибериненле, соске ваќерена сине дека нае тано упри Песте.

²²О книжниќа палем, кој але таро Ерусалим, ваќерена сине дека исиле о Велзевул хем дека со помош е демонско кнезоја палдела е демонен.

²³Хем откога повикинѓален, ваќерела сине ленге ко параболе: „Сар шај о сатана те палдел сатана? ²⁴Ако јек царство улавелапес против песте, одова нашти те иќерелпес. ²⁵Хем ако кхер улавелапес против песте, одова кхер нашти те опстанинел. ²⁶Хем ако о сатана уштило против песте хем улавелапес, на кашти те опстанинел, него ало лескоро крајо. ²⁷Ама никој нашти те кхувел ко кхер е силноске хем те чорел андрал о кхер, ако прво на пхандела е силно хем тогаш те чорел олескоро кхер.

²⁸Чаче ваќерава туменге, дека е манушикане чхавенге ка овен оленге опростиме са о гревиа хем хуле, кобор хем те хулинен; ²⁹ама кој ка похулинел ко Свети Дух, нае прошка довек, него обвининелале вечно грево,“ ³⁰соске ваќерге: „Исиле нечисто духо!“

И чачутни фамилија е Исусескири

³¹Хем тогаш але Олескири дај хем Олескере пхрајља хем, тердиндор авријал, бичхаге ки Лесте те повикиненле. ³²А околу Лесте бешена сине народо хем ваќерге Леске: „Еќе Ти дај хем Те пхрајља авријал роденатут!“

³³Хем ко одговор ваќерѓа ленге: „Кој тане Ми дај хем Ме пхрајља?“ ³⁴Хем дикхљален наоколу одолен, кој бешена сине околу Лесте хем ваќерѓа: „Еќе тане Ми дај хем Ме пхрајља! ³⁵Соске, кој исполнинела е Девлескири војља, ови тано Мо пхрал, хем пхен, хем дај.“