O Isus nae priznajmo ko Nazaret

¹Hem gelo odothare hem alo ko Plo bijando krajo, a Oleskere učenikja džana sine palo Leste. ²A koga alo sabota, počmingja te poučinel ki sinagoga, hem but džene, koj šunge, čudingepes hem vakjerge: „Kotar tano akava Leske? Hem savi tani i mudrost soj tani dendi Leske? Hem save čudia kjerena Oleskere vasta? ³Nae li tano akava drvodelco, o Čhavo e Marijakoro, hem o phral e Jakoveskoro, hem Josijaskoro, hem Judaskoro hem Simoneskoro? Hem nae li tane Oleskere phejna akate maškar amende?“ Hem soblazningepes ki Leste. ⁴A o Isus vakjergja lenge: „O proroko nae tano bizo sajgija, osven ko plo bijando krajo, hem maškar pli familija hem ko Plo kher.“

⁵Hem našti sine odothe te kjerel nisavo čudo, osven so iscelingja hari nasvalen, čhigja pe vasta upro lende. ⁶Hem čudingjape baši olengere neverie. Hem obikolinela sine okolu o gava hem poučinela sine.

I misija e apostolengiri

⁷Hem povikujngja e Dešuduje Dženen; počmingja te bičhavelen po duj džene, hem dengjalen vlast upro nečista duhia. ⁸Hem zapovedingja lenge te na ingaren ništo baši drumoske osven jek kaš: ni maro, ni torba, ni pare ko pojas, ⁹nego te oven uravde ko sandale, hem te na uraven po duj šeja.

¹⁰Hem vakjergja lenge: „Kote hem da te khuven ko kher, ačhoven othe, dži kote na ikljovena odothare. ¹¹A ako na priminena tumen hem na šunena tumen, ikljoven odothare hem tresinen o pravo taro tumare pre, olenge baši svedoštvo!“

¹²Hem iklile hem propovedinena sine deka trebela o manuša te pokajnenpes. ¹³Hem paldena sine but demojna, hem but nasvale pomazinena sine so maslinovo ujle hem saskjarenalen sine.

O meriba e Jovan Krstiteleskoro

¹⁴Hem o caro o Irod šungja, soske Oleskoro anav sine pročujmo, hem vakjerela sine: „O Jovan Krstitel uštilo taro mule hem odoleske dejstvujnena o sile ki leste!“ ¹⁵Javera palem vakjerena sine, deka tano o Ilija; a javera vakjerena deka tano Proroko, ili sar jek taro prorokja.

¹⁶Ama koga o Irod šungja, vakjergja: „O Jovan, kaskoro me čhingjum o šero, ov uštilo taro mule.“ ¹⁷Ustvari, o Irod bičhagja hem astargja e Jovane hem phanljale ko karanluko, baši i Irodijada, i romni oleskere phraleskiri o Filip, soske ženingjapes olaja, ¹⁸soske o Jovan vakjerela sine e Irodeske: „Nae tuke tano dozvolimo te oveltut e romnja tle phraleskiri!“

¹⁹A i Irodijada sine holjami leske hem mangela sine te mudarele, ama našti sine. ²⁰Soske o Irod darala sine taro Jovan, džandipaja deka tano manuš pravedno hem sveto, hem pazinelale sine; hem koga šunelale sine, buninelape sine but, ama sepak šunelale sine kjefeja.

²¹Hem koga alo pogodimo dive, koga o Irod ko plo rodenden, dengja večera ple knezonge, e vojvodenge hem e bare manušenge tari Galileja; ²²khugja e Irodijadakiri čhaj hem khelgja hem ugodingja lenge e Irodeske hem okolenge so bešena oleja, hem o caro vakjergja e čhajake: „Rode mandar so mangeja hem ka davtut.“ ²³Hem dengjapes lake sovli: „So hem da te rode mandar, ka davtut – dži ko ekvaš taro mlo carstvo.“

²⁴A oj iklili hem vakjergja pe dajake: „So te rodav?“

A oj vakjergja: „O šero e Jovan Krstiteleskoro.“

²⁵Hem odma, otkoga khugja, sigate ko caro rodingja, vakjeribaja: „Mangava te deman, akana odma, ko poslužavniko o šero e Jovan Kristiteleskoro.“

²⁶Hem o caro but tužnisalilo ama baši i zakletva hem okola so bešena sine oleja, na mangela sine te odbinela. ²⁷Hem o caro odma bičhagja stražari hem naredingja leske te anel oleske oleskoro šero. Hem ov gelo, čhingja o šero leskoro ko karanluko, ²⁸hem angja o šero leskoro ko poslužavniko hem dengjale e čhajake, a i čhaj dengjale pe dajake.

²⁹A koga oleskere učenikja šunge, ale hem lele oleskoro telo hem čhigele ko grobo.

O Isus paravela pandž iljade manušen

³⁰Hem o apostojlja khedingepes ko Isus hem izvestingele baši o sa so kjerge hem so poučinge. ³¹Hem vakjergja lenge: „Aven tumen korkori ko pusto than hem odmorinen hari!“ Soske, but džene avena hem džana peske, hem na sinelen vreme nitu te han.

³²Hem gele brodeja ko pusto than nasamo. ³³Ama dikhlelen koga gele hem but džene pendžargele hem prastandile peški taro sa o diza, hem resle angleder olende. ³⁴A koga iklilo taro brodi dikhlja bari gužva hem pelo Leske žal baši olende, soske sine sar bakhre bizo pastiri, hem počmingja te poučinelen but.

³⁵Hem soske o vreme nakhlja dosta, Oleskere učenikja ale Leske hem vakjerge Leske: „O than tano pusto, a vekjej tano kasno. ³⁶Muklen, za da te džan ko okolna kolibe hem gava, hem te kinen peske nešto te han!“

³⁷A Ov odgovoringja hem vakjergja: „Denlen tumen te han!“

Vakjerge Leske: „Te dža li te kina maro baši dujšel denarii hem te dalen te han?“

³⁸A Ov vakjergja lenge: „Kobor mare isitumen? Džan hem dikhen!“

Hem koga doznajnge, vakjerge: „Pandž, hem duj mačhe.“

³⁹Hem zapovedingja lenge te namestinen sarinen ko grupe, ki zeleno čar. ⁴⁰Hem bešle ko grupe po šel hem pinda.

⁴¹Hem lelja o pandž mare hem o duj mačhe, dikhlja ko nebo, blagoslovingja hem phaglja o mare, pa dengja e učenikonge te čhivenlen angli lende; hem o duj mačhe razdelingjalen sarinenge.

⁴²Hem sarine hale hem čalile. ⁴³Hem vazdinge dešuduj korpe pherde marale zalagoncar, hem taro mačhe, ⁴⁴a odola so hale maro, sine okolu pandž iljade murša.

O Isus phirela ko pani

⁴⁵Hem odma čhigja Ple učenikon te khuven ko brodi hem te džan porano tari javer strana, ki Vitsaida, dži kote Ov mukela e narodon. ⁴⁶Hem otkoga gelo peske olendar, gelo ki gora te molinelpes.

⁴⁷A rakjakoro o brodi sine maškar o more, a Ov korkori ki phuv. ⁴⁸Hem koga dikhljalen sar mučinenapes veslibaja, soske i bavlal sine lenge sprotivno, okolu štarto rakjakiri straža, alo dži ki lende, phiribaja ko more, hem mangela sine te nakhelen. ⁴⁹A ola koga dikhlele sar phirela ko more, mislinge deka tano duho, hem vikinge, ⁵⁰soske sarine dikhlele hem darandile.

Ama Ov odma kjergja lencar lafi hem vakjergja lenge: „Oven hrabra! Me sijum! Ma daran!“ ⁵¹Togaš khugja ki lende ko brodi, hem i bavlal smiringjapes. Ola čudingepes but ki peste, ⁵²soske na halile o čudo e marencar, nego o srce sine lengoro zakoravimo.

⁵³Hem koga nakhle, ale ki phuv ko Genisaret hem iklile. ⁵⁴Koga iklile taro brodi, odma pendžargele, ⁵⁵prastandile tari celo odoja okolina hem počminge te anen nasvalen, ki postela, kote so šunge deka tano Ov. ⁵⁶Hem kote hem da te khuvel sine ko gava ili ko diza, ili ko nive, ko thana kote so bikinelape čhivena sine e nasvalen hem molinenale sine te doprinenle barem dži ko resia taro Oleskere šeja. Hem sarine, koj doprinenale sine iscelime.