¹A koga o Isus završingja zapovedibaja Ple dešuduje učenikonge, gelo peske odothare te sikavel hem te propovedinel ko olengere diza.

O Jovan Krstitel šungja baši o Isus

²Koga o Jovan šungja taro phanlipa, baši o dejlja e Hristoskere, bičhagja duje dženen taro ple učenikja, ³hem vakjergja Leske: „Tu li sijan Odova, Koj trebela te avel, ili te udžara javere?“

⁴O Isus vakjergja lenge: „Džan hem javinen e Jovaneske so šunena hem so dikhena: ⁵o korole dikhena hem o sakatia phirena, o leprozna očistinena pes hem o kašuke šunena, o mule voskresninena hem o čorole priminena o Evangelie; ⁶hem blaženo tano odova, koj na pokolebinela pes baši Mange.“

⁷Koga ola gele peske, o Isus počmingja te vakjerel e narodoske baši o Jovan: „So iklilen te dikhen ki pustina? Trska li so i bavlal nišinelala? ⁸Ama so iklilen te dikhen? Manuš li uravdo ko kovle šeja? Ekje, ola koj phiravena kovle šeja tane ko carska dvojra. ⁹Nego soske iklilen? Te dikhen li proroko? Oja, vakjerava tumenge, hem poviše taro proroko. ¹⁰Akavaj tano odova, baši kaske tano pišimo:

‘Ekje, bičhavava Mlo glasniko anglo Tlo muj,
koj ka spreminel Tlo drumo anglo Tute.’

¹¹Čače vakjerava tumenge, maškar o bijande taro džuvlja na vazdingja pes pobaro taro Jovan Krstitel; ama o najtikno ko carstvo nebesno tano pobaro olestar. ¹²A taro dive e Jovan Krstiteleskere dži akana o carstvo nebesno trpinela nasilstvo hem nasilnikja lenale silaja; ¹³soske sa o prorokja hem o Zakoni prorokujnena dži ko Jovan; ¹⁴hem ako mangena te priminen, ovi tano o Ilija, koj trebela te avel.

¹⁵Kas isi kana neka šunel!

¹⁶A soleja te sporedinavle akava rodi? Ličinela e čhavencar, koj bešena ko ploštadia hem vikinena e amalenge, ¹⁷vakjeribaja:

‘Bašagem tumenge ki flejta hem na khelgen,
giljagem tumenge žalna gilja hem na žalingen.’

¹⁸Soske alo o Jovan, koj nitu hala, nitu pijela, a ola vakjerena: ‘Isile demoni!’ ¹⁹Alo o Čhavo Manušikano, koj hala hem pijela, palem vakjerena: ‘Ekje manuš alčno hem pijanica, amal e carinikongoro hem e grešnikongoro!’ Sepak i mudrost opravdinela pes preku olakere dejlja.“

O Isus vakjerela baši o diza so na pokajnge pes

²⁰Togaš počmingja te vikinel upro diza, ko kola kjerdilo pes najviše Oleskere čudia, soske na pokajnge pes. ²¹„Teško tuke, Horazine! Teško tuke, Vitsaido! Soske ako ko Tir hem ko Sidon ovena sine čudia, sar so ule ki tumende, odamna bi pokajnenape sine ko vrekje hem pravo. ²²Ama, vakjerava tumenge: polokho ka ovel olenge o Tir hem o Sidon ko sudno dive, otkolku tumenge.

²³Hem tu, Kapernaum, dži ko nebo li ka vazde tut? Ka hule dži ko pekol. Soske ako ko Sodom ovena sine čudia, sar so ule ki tute, ka ačhovel sine dži ko avdisutno dive. ²⁴Ama vakjerava tumenge, baši i phuv Sodomsko ka ovel lake polokho ko sudno dive, otkolku tuke.“

O Spasiteli vikinela tumen

²⁵Ko odova vreme, o Isus vakjergja: „Falinava Tut, Mo Dad, Gospodari ko nebo hem ki phuv, soske garagjan odova taro mudra hem gogjavera, a otkringjanle e tikne maksmenge. ²⁶Oja, Mo Dad, soske agjar sine ugodno anglo Tute!

²⁷Saj Mange tano predajmo taro Mlo Dad, hem nikoj na pendžarelale e Čhave, osven o Dad; nitu nekoj pendžarelale e Dade, osven o Čhavo, hem odova kaske o Čhavo mangela te otkrinele.

²⁸Aven ki Mande sarine, koj čhinde sijen tumen hem isi tumen pharipe upri tumende, hem Me ka dav tumen te odmorinen tumen. ²⁹Len Mlo jarem* ki tumende hem sikljoven Mandar; soske Me sijum krotko hem ponizno ko srce; hem ka arakhen rahatluko tumare dušenge; ³⁰soske Mlo jarem* tano prijatno hem Mlo pharipe tano lokho.“

*Stiho 29 hem 30: Jarem i tano odova taro kaš so čhivelape ko mejna e guruvenge za da te šaj zaedno te vlečinen o pharipe.