I parabola baši o sejači

¹Ko odova dive o Isus iklilo taro kher hem bešlja uzo more. ²Hem baro narodo khedingja pes uza Leste, agjar so Ov khugja ko brodi hem bešlja, a celo narodo tergjona sine ko brego. ³Hem vakjerela sine lenge but ko parabole, vakjeribaja: „Ekje, o sejači iklilo te sejnel, ⁴hem koga sejnelajne, nesave zrnia pele uzo drumo, hem čiriklja ale hem hale len. ⁵Javera pele ko barale thana, kote na sine but phuv, hem sigate niknonge, soske na sine hor phuv. ⁶A koga iklilo o kham, thabile, hem soske na sine len koreno, šukile. ⁷A javera zrnia pele maškar ko kare, hem o kare barile hem zagušinge len. ⁸Javera zrnia pele ki šukar phuv hem denge plodi: jek šel, o javer šovardeš, a o javer trijanda. ⁹Kas isi kana te šunel, neka šunel!“

¹⁰Hem o učenikja ale Leske paše hem vakjerge Leske: „Soske vakjereja lenge ko parabole?“

¹¹A Ov lenge vakjergja: „Odoleske soske tumenge tano dendoj te džanen o tajne taro carstvo nebesno, a olenge nae tano dendo. ¹²Soske kas isi, ka del pes oleske hem ka ovele izobilie; a kas nae, ka lel pes olestar hem odova, so isile. ¹³Odoleske vakjerava lenge ko parabole, soske dikhena hem na dikhena, šunena hem na šunena, nitu hajljovena.

¹⁴Hem upro lende ispolninela pes o proroštvo taro Isaija, kova vakjerela:

‘Kanencar ka šunen hem nae te hajljoven;
jajkhencar ka dikhen hem nae te dikhen.
¹⁵Soske o srce akale narodoskoro našagja po oset;
hem kanencar pharo šunena,
hem phanle pumare jajkha;
za da ma te dikhen pe jajkhencar,
ili te šunen kanencar,
hem te hajljoven pe srceja hem te obratinen pes,
hem Me te saskjarav len.’

¹⁶A tumare jajkha tane blažena, soske dikhena; hem tumare kana soske šunena. ¹⁷Soske čače vakjerava tumenge, deka but prorokja hem pravednikja mangle te dikhen so dikhena tumen, hem na dikhle, hem te šunen so šunena tumen, hem na šunge.

O Isus objasninela i parabola baši o sejači

¹⁸Hem agjar, šunen tumen i parabola baši o sejači. ¹⁹Koga nekoj šunela o slovo baši o carstvo, a na hajljovelale, togaš avela o bilačho hem lela odova soj tano sejmo ko oleskoro srce; odovaj tano, soj tano sejmo uzo drumo.

²⁰A o sejmo ko barale thana tano okova, koj šunela o slovo hem odma priminela radosteja, ²¹ama naele koreno ki leste, hem privremeno tano, hem koga ka ovel nevolja ili goniba, baši o slovo, odma otkažinela pes.

²²A o sejmo maškar ko kare tano okova, koj šunela o slovo, ama o griže baši o sveto hem o hovajbe e barvalipaskoro zagušinenale o slovo, hem ovela bizo plodi.

²³A o sejmo ki šukar phuv tano okova, koj šunela o slovo hem hajljovelale; koj čače bijanela plodi hem anela: jek šelkratno, o javer šovardeš, hem o javer trijanda.“

I parabola baši o giv hem o kakol

²⁴Vakjergja lenge hem javer parabola: „O carstvo nebesno tano slično ko manuš, koj sengja šukar seme ki pli niva. ²⁵Ama, koga o manuša sovena sine, alo oleskoro dušmani hem sejngja kakol maškar o giv hem gelo peske. ²⁶A koga adava so sejngja barilo hem angja plodi, togaš sikagja pes hem o kakol. ²⁷A o sluge e domakineskere ale hem vakjerge oleske: ‘Gospodar, zarem na sejngjan šukar seme ki tli niva? Togaš, kotar tano o kakol ki late?’ ²⁸A ov vakjergja lenge: ‘Manuš dušmani kjergja adava.’ O sluge palem vakjerge leske: ‘Mangeja li togaš te dža hem te ikavale o kakol?’ ²⁹A ov vakjergja lenge: ‘Na, soske ikalendor o kakol, te na ikaven oleja hem o giv. ³⁰Muken len neka bajron solduj zaedno dži ki žetva. A ko vreme e žetvakoro ka vakjerav e žetvarenge: “Kheden najprvo o kakol hem phandenle ko snopia, baši tharibaske; a o giv khedenle ko mle ambajra giveskere.”’“

I parabola baši o sinapovo zrno

³¹Javer parabola vakjergja lenge: „O carstvo nebesno tano slično ko sinapovo zrno, kova o manuš leljale hem sejngjale ki pli niva; ³²odovaj tano čače najtikno taro sa o semia, ama koga tano baro, pobaro tano taro zelenčukja, hem ovela kaš, agjar so o čiriklja nebesna avena hem kjerena juve ko oleskere granke.“

I parabola baši o kvasac

³³Hem javer parabola vakjergja lenge: „O carstvo nebesno tano slično ko kvasac, so lela i džuvli hem garavelale ko trin merke varo, dži kote ušljola sa.“

³⁴Sa akava o Isus vakjergja e narodoske ko parabole, hem bizo parabola Ov na vakjerela sine lenge, ³⁵za da te ispolninel pes o vakjerdo preku o proroko, koj vakjerela:

‘Ka phravav Mlo muj ko parabole;
ka objavinav o garavdo taro sozdavanje e svetoskoro.’

O Isus objasninela i parabola baši o giv hem o kakol

³⁶Togaš muklja e narodon hem alo ko kher. Hem Oleskere učenikja ale uzi Leste hem vakjerge: „Objasnin amenge i parabola baši o kakol ki niva.“

³⁷A Ov vakjergja lenge: „O sejači e šukar semeskoro tano o Čhavo Manušikano. ³⁸I niva tani o sveto; o šukar seme, odovaj tane o čhave e carstvoskere; a o kakol čhave e bilačheskere, ³⁹a o dušmani, so sejngja, tano o beng. I žetva tano o krajo e vekoskoro, a o žetvajra tane o angejlja.

⁴⁰Sar so o kakol khedela pes hem tharela pes ki jag, agjar ka ovel hem ko krajo e vekoskoro. ⁴¹O Čhavo Manušikano ka bičhavel Ple angelen, koj ka kheden len taro Oleskoro carstvo sa okolen so čhivena ko grevo, hem okola, koj kjerena bezzakonie, ⁴²hem ka frden len ki jagakiri pečka; odothe ka ovel rojbe hem krckiba dandencar. ⁴³Togaš o pravednikja ka svetinen sar kham ko Carstvo ple Dadeskoro. Kas isi kana te šunel, neka šunel!

I parabola baši o garavdo barvalipe ki niva

⁴⁴Hem palem, o carstvo nebesno tano slično ko barvalipa soj tano garavdo ki niva, kova o manuš arakhljale hem garagjale, pa ki pli radost džala hem bikinela sa so isile, hem kinela odoja niva.

I parabola baši o biseri

⁴⁵Hem palem, o carstvo nebesno tano slično hem ko trgovco, koj rodela šuže bisejra. ⁴⁶A koga arakhlja jek skapoceno biseri, džala hem bikinela sa so isile, hem kinelale.

I parabola baši i mreža e mačhengiri

⁴⁷Hem palem, o carstvo nebesno panda tano slično mrežaja, frdimi ko more, koj khedela mačhe tari sekoja vrsta. ⁴⁸Koga pherdili, ikagela ko brego hem bešle, pa khedinge o šukar ko čare, a e bilačhen frdinge len.

⁴⁹Agjar ka ovel hem ko krajo e vekoskoro; o angejlja ka ikljon hem ka odelinen e bilačhen maškar taro pravedna, ⁵⁰hem ka frden len ki jagakiri pečka; odothe ka ovel rojbe hem krckiba dandencar.“

⁵¹O Isus vakjergja lenge: „Dali halilen sa akava?“ Vakjerge Leske: „Oja, Gospodar!“

⁵²A Ov vakjergja lenge: „Odoleske sekova knižniko, so siklilo baši o carstvo nebesno, bešela domakineske, koj tari pli riznica ikavela o nevo hem o purano.“

O Isus nae prifatimo ko Nazaret

⁵³Hem ulo koga o Isus završingja odola parabole, te džal peske odothare. ⁵⁴Hem štom alo ko Plo bijando krajo, sikavela sine len ko olengere sinagoge, agjar so čudinena pes sine hem vakjerena sine: „Kotar Akaleske akaja mudrost hem silna dejlja? ⁵⁵Nae li tano Akava čhavo taro stolari? I daj Leskiri neli vikinela pes Marija, a Oleskere phrajlja: o Jakov, Josif, Simon hem Juda? ⁵⁶Hem Oleskere phejna nae li tane sarine amencar? Kotar Oleske tano togaš Akaleske sa akava?“ ⁵⁷Hem na prifatingele sumnigepe ki Leste. A o Isus vakjergja lenge: „O proroko nae tano bizo sajgija, osven ki pli phuv hem ko plo kher.“ ⁵⁸Hem na kjergja odori but silna dejlja, soske na verujnenajne.