Matej 14
O meriba e Jovan Krstiteleskoro
1 Ko odova vreme, o vladeteli o Irod šungja o glaso baši o Isus; 2 hem vakjergja pe slugenge: „Odovaj tano o Jovan Krstitel; ov voskresningja taro mule; hem odoleske o silna dejlja delujnena ki Leste.“
3 Soske o Irod astargja e Jovane, phanljale hem čhigjale ko zatvor, baši i Irodijada, i romni leskere phraleskiri o Filip; 4 soske o Jovan vakjergja leske: „Nae tuke tano dozvolimo la te oveltut.“ 5 Hem mangela sine te mudarele, darala sine taro narodo, soske ikjerenale baši proroko.
6 A koga slavinelapes sine e Irodeskoro rodenden, e Irodijadakiri čhaj khelela sine maškar hem ugodingja e Irodeske, 7 odoleske ov kletvaja vetingja lake te dela, so hem ka rodel lestar.
8 A oj, palo sovet pe dajakoro, vakjergja: „Deman akate ko poslužavniko o šero e Jovan Krstiteleskoro.“
9 Hem e caroske pelo žal, ama baši o kletve hem baši okola so bešena sine oleja, zapovedingja te den lake, 10 hem bičhagja, pa čhinge o šero e Jovaneskoro ko zatvor.
11 Hem oleskoro šero sine ando ko poslužavniko hem dendo e čhajake, a oj ingargjale pe dajake. 12 Hem oleskere učenikja ale, lele o telo hem parungele, hem gele hem javinge e Isuseske.
O Isus paravela pandž iljade manušen
13 A koga šungja odova o Isus, povlečingjapes odothar brodeja, ko pusto than, korkori. Ama but džene šunge hem sledinge Ole peški taro diza. 14 Hem koga iklilo dikhlja but narodo, čhigjale sine ki žal baši olende hem iscelingjalen olengere nasvalen.
15 A koga ratilo Oleskere učenikja ale ki Leste hem vakjerge Leske: „O than tano pusto hem o vreme tano vekje kasno; muk e narodon te džan ko gava za da te kinen peske hajbaske.“
16 Ama o Isus vakjergja lenge: „Nae potreba te džan, denlen tumen te han.“ 17 A ola vakjerge Leske: „Akate naneamen ništo, samo pandž mare hem duj mačhe.“
18 A Ov vakjergja lenge: „Anenlen Mange akate.“ 19 Hem zapovedingja e narodoske te bešen ki čar; lelja o pandž mare hem o duj mačhe, dikhlja ko nebo hem blagoslovingja; phaglja o mare hem dengjalen e učenikonge, a o učenikja e narodonge.
20 Hem sarine hale hem čalile; hem vazdinge so ačhilo taro parčinja, dešuduj korpe pherde. 21 A odola, koj hale, sine okolu pandž iljade murša, osven o džuvlja hem o čhave.
O Isus phirela upro pani
22 Hem odma o Isus teringja pe učenikon te khuven ko brodi hem te džan anglo Leste tari javer strana, dži kote te mukel e narodon. 23 Hem štom muklja e narodo, uklilo ki gora, za da te molinelpe korkori. A koga ratilo, sine korkori odothe. 24 A o brodi vekje sine but dur taro brego, mučimo taro brania, soske i bavlal sine sprotivno.
25 A ki štarto rakjakiri straža alo ki lende, phiribaja ko more. 26 Koga dikhlele sar phirela ko more, o učenikja darandile hem vakjerge: „Odovaj tano duho!“ hem vikinge tari dar.
27 A o Isus odma irangja lenge hem vakjergja: „Oven hrabra! Me sijum! Ma daran.“
28 A o Petar odgovoringja Leske hem vakjergja: „Gospodar, ako sijan Tu, naredin mange te avav ki Tute ko pani.“
29 Ov pak vakjergja: „Ava!“ Hem o Petar hulilo taro brodi hem phirgja ko pani te avel ko Isus. 30 Ama koga dikhlja i silno bavlal, darandilo, počmingja te toninel hem vikingja, vakjergja: „Gospodar, spasinma!“
31 A o Isus odma pružingja Plo vas, astargjale hem vakjergja leske: „Tikne verakereja, soske posomningjantut?“
32 Hem koga khuge ko brodi, i bavlal ačhili. 33 A okola, koj sine ko brodi, ale hem pokloningepes Leske, vakjerge: „Čače Tu sijan e Devleskoro Čhavo.“
34 Hem koga nakhle, ale ki Genisaretsko phuv. 35 Hem koga pendžargele o manuša taro odova than, bičhage ki celo odoja okolina hem ange Oleske sarine koj sine nasvale, 36 hem molinenale sine samo te doprinenpes dži ko reske Oleskere šejendar; hem kobor hem da te doprinenpes, sarine iscelinenapes sine.