E Isuseskoro propoved ki gora

¹Koga dikhlja but narodo, uklilo ki gora; otkoga bešlja, ale Oleskere učenikja, ²hem koga phragja Po muj, sikavelalen sine, vakjeribaja,

³„Blažena tane o čorole ko duho, soske tano olengoro o carstvo nebesno!

⁴Blažena tane okola koj tugujnena, soske ola ka oven utešime!

⁵Blažena tane o krotka, soske ola ka nasledinen i phuv!

⁶Blažena tane koj bokhale hem žedna baši pravda, soske ola ka čajljoven!

⁷Blažena tane o milostiva, soske ola ka oven pomilujme!

⁸Blažena tane o čista ko srce, soske ola ka dikhen e Devle!

⁹Blažena tane mir so kjerena, soske ola ka oven vakjerde čhave Devleskere!

¹⁰Blažena tane okola koj tane gonime baši pravda, soske olengoro tano o carstvo nebesno!

¹¹Blažena sijen koga ka navredinen tumen hem goninen tumen hem vakjerena hovajba protiv tumende, razna bilačhe lafencar, baši Mande. ¹²Radujnen tumen hem veselinen tumen, soske bari tani tumari nagrada ki nebesa, soske agjar goninena sine e prorokon, kola sine angleder tumende.

¹³Tumen sijen o lond ki phuv, ama ako o lond ovela bilondalo, soleja ka longjakjerelpes? Vekje naele sila baši ništo osven te ovel frdimo avri hem o manuša te gazinenle.

¹⁴Tumen sijen i svetlina e svetoskiri. Diz koja pašljola ko rido, našti te garavelpes; ¹⁵nitu tharelapes momoli, za da te čhivelpes teli korpa, nego ki lampa, hem svetinela sarinenge koj tale ko kher. ¹⁶Agjar neka svetinel tumari svetlina anglo manuša, za da te dikhen tumare šukar dejlja hem te proslavinen tumare Dade, Koj tano ki nebesa.

¹⁷Ma mislinen deka aljum te poništinavlen e Zakone hem e Prorokon! Na aljum te poništinavlen, nego te ispolninavlen. ¹⁸Soske čače vakjerava tumenge, dži kote na nakhena o nebo hem i phuv, nitu i najtikni bukva, ni crtička, nae te našagjovel taro Zakoni, dži kote na ovela sa.

¹⁹Hem agjar, koj ka rušinel jek taro akala najtikne zapovedia hem agjar sikavela e manušen, ka ovel vakjerdo najtikno ko carstvo nebesno; a koj ikjerelalen hem sikavelalen, ka ovel vakjerdo baro ko carstvo nebesno; ²⁰soske vakjerava tumenge, ako tumari pravednost na nakhavela i pravednost taro knižnikja hem farisea, nae te khuven ko carstvo nebesno.

²¹Šungen deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma mudar! A koj ka mudarel, ka ovel krivo anglo sudo.’ ²²A Me vakjerava tumenge, deka sekoj, koj delapes ki holi pe phraleske bizo ništo, ka ovel krivo anglo sudo. A koj ka vakjerel pe phraleske, ‘čuče šereskereja,’ ka ovel krivo anglo Vrhovno sudo. A koj ka vakjerele ‘bigogjakereja,’ ka ovel krivo baši ko jagakoro pekol.

²³Hem agjar, ako prinesineja tlo dari ko oltari hem spomnineja odori deka to phral isile nešto protiv tuke, ²⁴mukle odori tlo dari anglo oltari, hem dža prvo smirintu te phraleja, pa togaš ava hem prinesin tlo dari.

²⁵Sikav sigate šukar vojlja ko tlo protivniko, dži kote sijan panda oleja ko drumo, za da ma te predajneltut o protivniko e sudijaske, a o sudija e služiteleske, pa te frdentut ko phanlipe. ²⁶Čače vakjerava tumenge: nae te ikljove odothare, dži kote na isplatineja hem o posledno dinari.

²⁷Šungen deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma kjer preljuba!’ ²⁸A Me vakjerava tumenge deka sekoj, koj dikhela ki džuvli želbaja, vekje kjergja preljuba olaja ko plo srce. ²⁹Ako tli desno jak čhivelatut ko grevo te pere, ikala hem frdela tutar; soske tano pošukar te propadinel jek taro člejna, otkolku celo tlo telo te ovel frdimo ko pekol. ³⁰Hem ako tlo desno vas čhivelatut ko grevo te pere, čhinle frdele tutar; soske tano pošukar te propadinel jek taro tle člejna, otkolku celo tlo telo te džal ko pekol.

³¹Isto agjar sine vakjerdo: ‘Koj ka mukel ple romnja, neka hem dela razvodno lil.’ ³²A Me vakjerava tumenge deka sekoj, koj mukela ple romnja, osven baši preljuba, čhivelala te kjerel preljuba, hem koj ženinelapes agjar napuštime džuvljaja, kjerela preljuba.

³³Panda šungen, deka sine lenge vakjerdo e puranenge: ‘Ma de sovli hovavne, a ikjerlen anglo Gospodari te sovlja.’ ³⁴A Me vakjerava tumenge: ma den tumen sovli nikako; nitu ko nebo, soske tano e Devleskoro prestol; ³⁵nitu ki phuv, soske tani telal Oleskere prenge; nitu ko Erusalim, soske tani diz e bare Caroskiri. ³⁶Na ka detut sovli ni ko tlo šero, soske našti nijek bal te kjerela parni ili kali! ³⁷Nego tumaro lafi neka ovel: oja, oja – na, na! Soj tano poviše taro odova, taro bilačho tano.

³⁸Šungen deka sine vakjerdo: ‘Jak jajkhake hem dant dandeske.’ ³⁹A Me palem vakjerava tumenge: ma protivinen tumen e bilačheja; nego ako nekoj khuvelatut ki tli desno čham, iran leske hem i javer. ⁴⁰Ako nekoj mangela te sudinelpes tuja hem te lel tutar to gad, muk leske hem i nametka. ⁴¹Ako nekoj čhivelatut te dža oleja jek kilometar, tu dža duj oleja. ⁴²De okole so rodela tutar, hem ma irantut okolestar so mangela bordži tutar.

⁴³Šungen deka sine vakjerdo: ‘Mang te paše hem mrzin te dušmane.’ ⁴⁴A Me vakjerava tumenge: Mangen tumare dušmanen hem molinen tumen baši okola, so goninena tumen; ⁴⁵za da te oven čhave tumare Dadeskere, Koj tano ki nebesa, Koj kjerela Oleskoro kham te takjarel upro o bilačhe hem upro o šukare, hem dela bršim e pravednonge hem e nepravednonge. ⁴⁶Soske ako mangena okolen, koj mangena tumen, savi nagrada isitumen? Zar hem o carinikja na kjerena odova isto? ⁴⁷Hem ako pozdravinena samo tumare phralen, so pojaver kjerena? Zar na kjerena isto hem o carinikja?

⁴⁸Hem agjar, oven sovršena, sar soj tano sovršeno tumaro nebesno Dat.“