1Хем о фарисеа хем о садукеа але, хем те искушиненле, родинге те сикавел ленге знако таро небо.
2Ама Ов одговоринѓа хем ваќерѓа ленге: „Кога авела акшами, ваќерена: ‘Ка овел шужо време, соске о небо тано лоло;’ 3а сабалескоро: ‘Авдије ка овел бура, соске о небо тано лоло хем калило.’ Лицемерна, џанена чаче те пенџаренле о муј таро небо, а о знаќа е временгере нашти! 4Лукаво хем прељуботворно поколение родела знако, хем нае те овел леске дендо знако, освен о знако е Јонаскоро о пророко.“ Хем мукљален хем гело песке.
5Хем Олескере учениќа накхле тари јавер страна хем бистерге те лен маро. 6О Исус ваќерѓа ленге: „Пазинен хем аракхен тумен таро фарисејско хем садукејско квасац!“
7Хем ола ќерге лафи машкар пуменде, ваќерибаја: „Одовај тано со на лелем маро.“
8А О Исус џанља одова, ваќерѓа ленге: „Тикне веракере, соске ќерена лафи машкар туменде, дека на лелен маро? 9Панда ли на хајљовена хем на памтинена баши о панџ маре ко панџ илјаде хем кобор корпе ваздинген? 10Ни баши о евта маре ко штар илјаде хем кобор корпе ваздинген? 11Сар на хајљона, дека на баши о маро ваќерѓум туменге те аракхен тумен таро фарисејско хем садукејско квасац?“
12Тогаш халиле дека на ваќерѓа ленге те аракхенпес таро е марескоро квасац него тарo учење фарисејско хем садукејско.
13А кога о Исус ало ки околина ки Кесарија Филипова, пучља Пе ученикон хем ваќерѓа: „Со ваќерена о мануша, Кој тано о Чхаво Манушикано?“
14А ола ваќерге: „Јек ваќерена дека тано о Јован Крстител; јавера о Илија, а јавера палем Еремија или јек таро пророќа.“
15Ов ваќерѓа ленге: „А тумен со ваќерена, Кој сијум Ме?“
16О Симон Петар одговоринѓа хем ваќерѓа: „Ту сијан о Христос,* Чхаво е Џивде Девлескоро.“
17О Исус одговоринѓа хем ваќерѓа леске: „Блажено сијан, Симон, чхаво таро Јонин, соске о тело хем о рат на откринге туке одова, него Мло Дат, Кој тано ки небеса. 18Хем Ме ваќерава туке, дека ту сијан о Петар, а ко одова Бар ка изградинав Ми црква, хем о порте таро пекол нае те надвладинен против лате. 19Хем ка дав тут о клучиа таро царство небесно хем со хем да те пханде ки пхув, ка појавинелпес веќе пханло ко небо; хем со хем да те пхраве ки пхув, ка овел веќе пхравдо ко небо.“
20Тогаш заповединѓа Пе учениконге те на ваќерен никаске, дека Ови тано о Исус Христос.
21Оттогаш о Исус почминѓа те сикавел ленге Пе учениконге, дека сине потребно баши Леске те џал за Ерусалим хем те цидел бут таро старешине, о главна свештениќа хем о книжниќа хем те овел мудардо, хем ко трито диве те воскреснинел.
22А о Петар цидинѓале ки страна хем почминѓа те укоринеле, ваќерибаја: „О Девел те овел милостиво ки Туте, Господар; одова никогаш нае те овел Туке!“
23А Ов иранѓапес хем ваќерѓа е Петареске: „Наш пали Манде, сатано! Ту сијан Манге пречка, соске мислинеја на баши одова, сој тано Девлескоро, него баши одова, сој тано манушикано.“
24Тогаш о Исус ваќерѓа Пе учениконге: „Ако некој мангела те џал пали Манде, нека одречинелпес пестар хем нека ваздел пло крсто хем нека слединел Ман. 25Соске, кој мангела те спасинел пли душа, ка нашавела; ама кој ка нашавела пли душа баши Манге, ка аракхела. 26Соске, сави корист ка овел е мануше, ако придобинела цело свето, а пли душа нашавела? Или со ка дел о мануш ки замена баши пи душа? 27Соске о Чхаво Манушикано ка авел ки слава Пле Дадескири, Пле ангеленцар, хем тогаш ка дел награда секаске според олескере дејља.
28Чаче ваќерава туменге, дека машкар окола, кој терѓона акате, иси некој, кој нисар нае те вкусинен о мерибе џи коте на дикхенале о Чхаво Манушикано те авел ко Пло царство.“
*Стихо 16: О Христос ко грчки значинела Месија, или Помазанико.