О Исус предупрединела е фарисеен

¹Тогаш о Исус ваќерѓа е народоске хем пе учениконге, ²ваќерибаја: „Е Мојсеске ко тхан бешле о книжниќа хем о фарисеа, ³одолеске са со ка ваќерен туменге – ќерен хем пазинен – ама ма постапинен според оленгере дејља, соске ваќерена, а на извршинена! ⁴Него пхандена пхаре хем неподнеслива пхарипе хем чхивенале упро думо е манушенге, а коркори на мангена ни најеја те помрдиненлен.

⁵А са пле дејља ќеренален, за да те дикхенлен о мануша; одолеске раширинена пле молитвена записиа хем ќеренален баре о ресиа е шеенгере; ⁶мангенален: о челна тхана ко веселбе хем о прва тхана ко синагоге; ⁷о поздравиа ко јавна тхана хем о мануша те викиненлен ‘Рави.’

⁸А тумен ма нарекујнен тумен ‘Рави’ – соске тано јек тумаро Учители – о Христос, а тумен сарине сијен пхрајља. ⁹Хем никас ки пхув ма ваќеренле тумаро дат, соске тано Јек тумаро небесно Дат. ¹⁰Ниту те нарекујнен тумен наставниќа, соске тано Јек тумаро Наставнико – о Христос. ¹¹А о побаро машкар туменде нека овел туменге слуга. ¹²Кој вазделапе пес – ка овел понизимо, а кој понизинелапе пес – ка овел возвишимо.

¹³Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, кој пханденале о небесно царство англо мануша: соске коркори тумен на кхувена, ниту мукенален андре околен, кој мангена те кхувен.

¹⁴Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, соске ханален о кхера е вдовиценгере, хем баши одоја бути молинена тумен дугачко, одолеске ка добинен побари осуда.

¹⁵Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, кој обиколинена о море хем и пхув, за да те придобинен јек следбенико, хем кога ка овел одова, ќеренале чхаво е пеколескоро, дуј пути полошно тумендар!

¹⁶Керко туменге, короле водачиа, кој ваќерена: ‘Ако некој делапес совли ко Храми, нае тано ништо; ако пак делапес совли е Храмеске ко злато, тогаш тано обврзимо!’ ¹⁷Бигоѓакере хем короле! Сој тано побаро: о злато или о Храми, со осветинелале е злато? ¹⁸Хем: ‘Ако некој делапес совли ко жртвенико, нае тано ништо, а ако делапес совли ко дари, сој тано упра лесте, тогаш тано обврзимо.’ ¹⁹Коројрален! Сој тано побаро: о дари или о жртвенико, со осветинелале е даре? ²⁰Хем аѓар, кој делапес совли ко жртвенико, делапес совли ки лесте хем ко са сој тано упри лесте. ²¹Хем кој делапес совли ко Храми, делапес совли ки лесте хем ко Окова, Кој живинела ки лесте. ²²Хем кој делапес совли ко небо, делапес совли е Девлеске ко престол хем ко Окова, Кој бешела ки лесте.

²³Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, кој дена десеток таро нане, копра хем кимин, а мукленле о поважно ко Закони: и правда, и милост хем и вера. Акава требела сине те ќерелпес, а окова те на мукелпес! ²⁴Короле водачиа! Тумен цединена е комарцо, а прогутинена е камила!

²⁵Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, кој чистинена авријалдан и чаша хем и чинија, а андре ола тале пхерде чорибаја хем алчна! ²⁶Королеја фарисеј, очистин англедер андрале и чаша, за да хем те овел чисто хем авријалдан!

²⁷Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, соске преличинена ко макхле гробиа, со авријалдан дикхјовена шуже, а андре пхерде муликане кокалонцар хем секова мелалипе! ²⁸Аѓар хем тумен авријалдан сикавена тумен ленге праведна е манушенге, а андрале сијен пхерде со лицемерство хем беззаконие.

²⁹Керко туменге, книжниќа хем фарисеа, лицемерна, кој градинена ленге гробиа е пророконге хем украсиненален ленге о спомениќа е праведниконгере, ³⁰хем ваќерена: ‘Ако живинаја сине ко диве амаре даденгоро, на ка ова сине ленгере соучесниќа ко рат е пророконгоро.’ ³¹Аѓар сведочинена баши туменге, дека сијен чхаве околенгере, кој мударгелен е пророкон. ³²Хем тумен допхерен и мера тумаре даденгири! ³³Сапален, сапескере породиа! Сар ка нашен таро судо е пеколескоро?

³⁴Одолеске, еќе, Ме бичхавава туменге: пророќа хем мудрециа, хем книжниќа. Олендар јекен ка мударенлен хем распнинен, а е јаверен ка камшикујненлен ко тумаре синагоге хем ка гониненлен тари диз ки диз, ³⁵за да те авел упро туменде цело праведно рат, сој чхордо ки пхув таро рат е праведно Авелескоро џи ко рат е Захаријаскоро чхаво е Варахинескоро, кас со мударгенле машкар о Храми хем о жртвенико. ³⁶Чаче ваќерава туменге, са одова ка авел упро акава поколение.

³⁷Ерусалим! Ерусалим, со мудареја е пророкон хем со лејален баренцар о бичхавде ки туте! Козом пути мангљум те кхедавлен те чхавен, сар со и квачка кхеделален пле пиличкен тело пака, ама на манглен! ³⁸Еќе, мукелапес тумаро кхер пусто! ³⁹Соске ваќерава туменге: отакана нае те дикхенман џи коте на ваќерена: ‘Благословимо тано Окова, Кој авела е Господареске ко анав!’“