О деш чхаја

¹„Тогаш о Небесно Царство ка овел сар деш чхаја, кој лелелен пле лампе хем иклиле те сретниненпе е џамутреја. ²Панџ олендар сине бигоѓакере, а панџ гоѓавера. ³Соске о бигоѓавера леле пеја лампе, ама на леле ујле; ⁴а о гоѓавера леле ујле ко чаре, пле лампенцар. ⁵Соске о џамутро забајнѓапес, сарине дреминге хем засуќе.

⁶А ки екваш и рат шунѓапес викиба: ‘Еќе тано о џамутро, икловен те сретнинен тумен леја!’

⁷Тогаш са окола чхаја уштиле хем спреминге пле лампе. ⁸А о бигоѓакере ваќерге е гоѓаверенге: ‘Ден амен таро тумаро ујле, соске амаре лампе ачховена.’

⁹Ама о гоѓавера одговоринге ленге хем ваќерге: ‘За да ма те овел хари хем баши аменге хем баши туменге, џан ко трговциа хем кинен туменге!’

¹⁰Кога геле те кинен, о џамутро ало хем о спремна кхуге олеја ко бијав, хем о вудар пханлило.

¹¹А пало одова але хем о јавера чхаја хем ваќерге: ‘Господаре, Господаре, пхрав аменге!’

¹²Ама ов одговоринѓа ленге хем ваќерѓа: ‘Чаче ваќерава туменге – на пенџарава тумен!’

¹³Хем аѓар – овен спремна, соске на џанена ни о диве ни о саати!

Талантиа

¹⁴Соске ка авел сар мануш, кој – те цидел ко друмо - повикујнѓа пле слуген хем предајнѓа ленге пло имот, ¹⁵хем јекеске денѓале панџ талантиа, а е дујтонеске дуј, а е тритонеске јек, секаске според олескири способност, хем гело ко друмо.

¹⁶Окова, кој приминѓа панџ талантиа, одма гело, ќерѓа трговија оленцар хем спечалинѓа јавера панџ. ¹⁷Исто аѓар, хем окова е дује талантенцар, спечалинѓа јавера дуј. ¹⁸А окова, кој приминѓа јек гело, ранља ки пхув хем гараѓа о сребро пле господарескоро.

¹⁹Пало бут време, ало о господари адале слугенгоро хем преглединѓа и сметка оленцар, ²⁰хем кога ало леске окова, кој приминѓа панџ талантиа, анѓа јавера панџ талантиа хем ваќерѓа: ‘Господар, денѓанма панџ талантиа, а еќе, ме спечалинѓум хем јавера панџ.’

²¹Тогаш олескоро господари ваќерѓа леске: ‘Шукар, манглеја хем верно слуга! Сијан сине верно ко хари, ка постајнавтут упредер бут; кхув ко радост тле господареске!’

²²А кога ало леске окова, кој приминѓа дуј талантиа, ваќерѓа: ‘Господар, денѓанма дуј талантиа, а еќе, ме спечалинѓум јавера дуј.

²³Тогаш олескоро господари ваќерѓа леске: ‘Шукар, манглеја хем верно слуга! Сијан сине верно ко хари, ка постајнавтут упредер бут; кхув ко радост тле господареске!’

²⁴А кога ало леске окова, кој приминѓа јек таланти, ваќерѓа: ‘Господар, џанѓум дека сијан ту строго мануш, жнејнеја коте со на сејнѓан хем кхедеја коте со на садинѓан; ²⁵дарандиљум, гељум хем гараѓум тло таланти ки пхув. Еќе, иситут тло!’

²⁶А олескоро господари одговоринѓа хем ваќерѓа: ‘Билачхо хем мрзливо слуга, џанеја дека жнејнава, коте со на сејнѓум хем дека кхедава, коте со на садинѓум; ²⁷одолеске требинѓа те деле сине мло сребро е менуваченге хем ме – ко иранибе – ка лав сине мли камата.

²⁸Одолеске, лен лестар о таланти хем денле околеске, кас иси деш талантиа! ²⁹Одолеске секас, кас иси, ка делпес леске панда хем ка овеле ко изобилство, а окова, кој наеле, ка лелпес лестар хем одова со исиле. ³⁰А о бескорисно слуга фрденле ко крајно каранлуко: коте ка овел ројба хем крцкиба данденцар.’

О судно диве

³¹Кога о Манушикано Чхаво ка авел ки Пли слава хем са о ангејља Олеја, тогаш ка бешел ко престол Пле славакири; ³²хем ка кхеденпес англи Лесте са о народиа, а Ов ка оделинелен јек таро јавера, сар со о пастири делинела е бакхрен таро бузна. ³³Хем ка постајнел е бакхрен тари Пли десно страна, а е бузнен тари лево.

³⁴Тогаш о Царо ка ваќерел околенге тари десно страна: ‘Авен благословиме таро Мло Дат, хем приминенле ко наследство о Царство, ковај тано туменге спремимо таро создавање е светоскоро. ³⁵Соске бокхалиљум хем денгенман те хав; жеднинѓум хем денгенман те пијав; сијум сине странцо хем примингенман; ³⁶сијум сине нанго хем урагенман; сијум сине насвало хем посетингенман; сијум сине ко пханлипа хем ален ки Манде.’

³⁷Тогаш о праведниќа ка одговоринен Леске хем ваќерен: ‘Господар, кога дикхлемтут бокхало хем парагемтут; или жедно, хем денгемтут те пије? ³⁸Кога дикхлемтут сар странцо хем примингемтут? Или нанго хем уравгемтут? ³⁹Кога дикхлемтут насвало или ко пханлипа хем алем ки Туте?’

⁴⁰А о Царо ка одговоринел ленге: ‘Чаче ваќерава туменге, џи коте ќерген јекеске таро акала Мле најтикне пхрајља, Манге ќерген.’

⁴¹Тогаш ка ваќерел ленге хем околенге тари лево страна: ‘Џан туменге Мандар, проклета, ки вечно јаг, спремими баши о бенг хем баши олескере ангејља! ⁴²Соске бокхалиљум хем на денгенман те хав; жеднинѓум хем на денгенман те пијав, ⁴³сијум сине странцо хем на примингенман, сијум сине нанго хем на уравгенман, сијум сине насвало хем ко пханлипа хем на посетингенман.’

⁴⁴Тогаш ола ка одговоринен хем ваќерен: ‘Господар, кога дикхлемтут бокхало, или жедно или сар странцо, или нанго или насвало или ко пханлипа, хем на послужингемтут?’

⁴⁵Тогаш ка одговоринел ленге: ‘Чаче ваќерава туменге, џи коте на ќерген јекеске таро акала најтикне, ни Манге на ќерген!’

⁴⁶Хем акала ка џан ки вечно мука, а о праведниќа ко вечно живото.“