¹„Ма судинен, за да ма те овен судиме. ²Соске саве судоја судинена, асавкеја ка судинелпес туменге; хем саве меркаја меринена, асавкаја ка меринелпес туменге.

³Соске дикхеја и тикни дељанка ки јак тле пхралеске, а на дикхеја и греда ки тли јак? ⁴Или, сар ка ваќере те пхралеске: Дозволин манге те икавав и тикни дељанка тари тли јак, а палем еќе, ки тли јак иси греда? ⁵Лицемерно, икав прво и греда тари тли јак, па тогаш ка дикхе јасно, сар те икаве и тикни дељанка тари јак те пхралестар.

⁶Ма ден одова сој тано свето е џуќеленге; ниту те фрден тумаре бисејра англо бале, за да ма те газиненлен пумаре пренцар, хем те ираненпес хем те ќерен тумен ко котора.

⁷Молинен хем ка делпес туменге; роден хем ка аракхен; кхувен хем ка пхравѓол туменге. ⁸Соске секој кој молинела, добинела; кој родела, аракхела, хем околеске кој кхувела, ка пхравѓол леске.

⁹Или, кој тано одова мануш машкар туменде, кој пле чхавеске ако родела олестар маро, ка деле бар? ¹⁰Или, ако родела лестар мачхо, ка деле ли сап?

¹¹Хем аѓар, ако тумен, кој сијен билачхе, џанена те ден шукар дајра тумаре чедонге, кобор повише тумаро Дат, Кој тано ко небесиа, ка делен шукарипа околенге, кој молиненале?

¹²Хем аѓар, са со мангена те ќерен туменге о мануша, ќерен оленге хем тумен аѓар; соске одовај тано о Закони хем о Пророќа.

¹³Кхувен таро тесно удар, соске бувло тано о удар хем иси бут тхан о друмо, со водинела ко пропаст, хем бути тане, кој кхувена олестар. ¹⁴Соске тесно тано о удар хем тесно тано о друмо, со водинела ко живот, хем бут хари тане кој аракхенале.

¹⁵Пазинен тумен таро ховавне пророќа, кој авена туменге ко бакхране шеја, а андрал тане граблива рува. ¹⁶Ка пенџаренлен пало оленгере плодиа. Кхеделапе ли дракха таро каре, или смокве таро боцке? ¹⁷Аѓар, секова шукар каш бијанела шукар плодиа, а о билачхо каш бијанела билачхе плодиа. ¹⁸Нашти шукар каш те дел билачхе плодиа, ниту билачхо каш те дел шукар плодиа. ¹⁹Секова каш, ако на бијанела шукар плодиа, чхинелапес хем фрделапес ки јаг. ²⁰Хем аѓар: ка пенџаренлен пало оленгере плодиа.

²¹На секој, со ваќерела Манге: ‘Господар, Господар!’ ка кхувел ко царство небесно, а окова, кој ќерела и војља Мле Дадескири, Кој тано ко небесиа. ²²Бут џене ка ваќерен Манге ко одова диве, ‘Господар, Господар, на пророкујнгем ли ко Тло анав, на палдингем ли демојна ко Тло анав; хем на ќергем ли бут чудиа ко Тло анав?’ ²³Хем тогаш Ме ка ваќерав ленге: ‘Никогаш Ме на пенџарѓум тумен; џан туменге Мандар тумен, кој ќерена беззаконие!’

²⁴Хем аѓар, секој, кој шунела акала Мле лафиа хем исполнинелален, ка спорединавле Ме гоѓавере манушеја, кој ќерѓа пло кхер ко бар. ²⁵Хем денѓа песке баро бршим, хем але реќе, хем пхудинге бавлала хем пеле упро ко одова кхер, ама одова на рушисалило, соске сине ќердо ко бар.

²⁶Хем секој кој шунела акала Мле лафиа, а на исполнинелален, ка овел споредимо бигоѓакере манушеја, кој ќерѓа пло кхер ки пошик. ²⁷Хем денѓа песке баро бршим, хем але реќе, хем пхудинге бавлала хем пеле упро ко одова кхер, хем ов пело, хем олескоро периба сине баро.“

²⁸Хем кога о Исус завршинѓа акала лафиа, о народо чудинелапес сине баши Олескоро сикајбе; ²⁹соске сикавелален сине сар Окова, Кој исиле власт, а на сар оленгере книжниќа.