1 Јованово 4

Испитинен о духиа

¹Мангљален, ма верујнен секоле духо, него испитинен е духон – дали тане таро Девел, соске бут ховавне пророќа иклиле ко свето. ²Пало акава пенџарен о Духо е Девлескоро: секова духо кој исповединела дека о Исус Христос ало ко тело, таро Девел тано; ³а секова духо кој на исповединела дека о Исус Христос ало ко тело, нае тано таро Девел; одовај тано о духо е антихристоскоро, баши каске шунген дека авела, хем акана тано веќе ко свето.

⁴Тумен сијен таро Девел, чхавален, хем тумен победингенлен, соске тано побаро Окова, Кој тано ки туменде, отколку окова, кој тано ко свето. ⁵Ола тане таро свето, одолеске ќерена лафи светско хем о свето шунелален. ⁶Амен сијем таро Девел, кој пенџарела е Девле шунеламен амен; кој нае тано таро Девел на шунеламен. Пало одова пенџараја о духо е чачипаскоро хем о духо е заблудакоро.

О мангипе авела таро Девел

⁷Мангљален, те мангамен јек јавереја, соске о мангипа тано таро Девел хем секој кој мангела таро Девел тано бијамо хем пенџарела е Девле. ⁸А кој на мангела, на пенџарела е Девле, соске о Девел тано мангипе.

⁹Ко одова открисалило аменге е Девлескоро мангипе, ки аменде, со о Девел бичхаѓа ко свето Пле Јекебијанде Чхаве за да те живина преку Лесте. ¹⁰О мангипе тано ко акава: на дека амен заманглем е Девле, него Ов замангљамен амен хем бичхаѓа Пле Чхаве сар жртва помирница баши амаре гревиа.

¹¹Мангљален, ако о Девел замангљамен аѓар, хем аменда требела те мангамен јек јавереја. ¹²Е Девле никој никогаш на дикхљале; ако мангајамен јек јавереја, о Девел ачхола ки аменде хем Олескоро мангипе уло совршено ки аменде. ¹³Пало одова пенџараја дека ачховаја ки Лесте хем Ов ки аменде, со денѓамен таро Пло Духо. ¹⁴Хем амен дикхлем хем сведочинаја дека о Девел о Дат бичхаѓа е Чхаве сар Спасители е светоскоро.

¹⁵Ако некој исповединела дека о Исус тано Чхаво е Девлескоро, о Девел ачхола ки лесте хем ов ко Девел. ¹⁶Хем амен пенџаргем хем верујнгем ко мангипе, која о Девел исиле ки аменде. О Девел тано мангипе: хем кој ачхола ко мангипе, ачхола ко Девел хем о Девел ачхола ки лесте. ¹⁷О мангипе ки аменде ало џи ко совршенство ко одова: амен те овеламен смелост ко Судно Диве, соске савој тано Ов, асавке сијем хем амен ко свето.

¹⁸Ко мангипе нае дар, него о совршено мангипе палдела и дар; соске и дар исила казна; а кој дарала, на ало џи ко совршенство ко мангипе. ¹⁹Амен мангајале, соске прво Ов замангља амен.

²⁰Ако некој ваќерела: „Мангава е Девле,“ а мрзинела пе пхрале, ховавној тано; соске кој на мангела пе пхрале, кас со дикхљале, нашти те мангел е Девле, Кас со на дикхљале. ²¹Хем акаја заповед исиамен Олестар: кој мангела е Девле, те мангел хем пе пхрале.