О Месија кхувела ко Ерусалим

¹Хем кога ало паше џи ко Ерусалим, ки Витфагија хем Витанија, ки Маслинова Гора, о Исус бичхаѓа дујe Пле ученикон, ²хем ваќерѓа ленге: „Џан ко гав сој тано англо туменде хем штом ка кхувен ка аракхен пханло тикно хер, ко кова панда никој таро мануша на бешља. Пхравенле хем аненле! ³Хем ако некој ваќерела туменге: ‘Соске ќеренале одова?’ – ваќерен: ‘требела е Господареске,’ хем ов одма ка бичхалеле акате.“

⁴Хем геле хем аракхлеле о тикно хер пханло узa ко удар, авријал узо друмо, хем пхрагеле. ⁵А некој таро окола, кој терѓовена сине одотхе ваќерге ленге: „Со ќерена? Соске пхравена е тикне хере?“

⁶А ола одговоринге сар со ваќерѓа ленге о Исус, хем ола муклелен. ⁷Хем ангеле ко Исус е тикне хере, хем чхиге пумаре шеја упро лесте, хем бешљa ки лесте.

⁸Хем бут џене бујљарге пле шеја ко друмо, а јавера – гранке, со чхингелен ко ниве. ⁹А одола кој џана англи Лесте хем пали Лесте викиненајне:

„Осана!
‘Благословимо, Кој авела е Господареске ко анав!’
¹⁰Благословимо о царство амаре дадескоро о Давид,
со авела ко анав е Господарескоро! Осана ко учипа!“

¹¹Хем кхуѓа ко Ерусалим, ко Храми, хем штом раздикхља са – соске веќе сине касно – иклило е Дешудује Џененцар ки Витанија.

¹²А тајсутно диве, кога иклиле тари Витанија, Ов бокхалило. ¹³Хем дуралдан дикхља јек смоква, со синела листиа; ало за да те аракхел нешто ки лате; а кога ало на аракхља ништо освен листиа, соске панда на сине о време баши смокве. ¹⁴Тогаш леља те ќерел лафи хем ваќерѓа лаке: „Отакана никој довек те на хал плоди тутар!“ А Олескере учениќа шунена сине.

¹⁵Хем але ко Ерусалим. Хем кога кхуѓа ко Храми, почминѓа те палдел саринен, кој кинена хем бикинена ко Храми. Хем превртинѓа са о астаља е менуваченгере баши сребрениќа, хем о столице е продаваченгере баши голубиа. ¹⁶Хем на дозволинела сине некој те пренесинел саво хем било чаро ко Храми. ¹⁷Хем сикавелален сине, ваќерибаја ленге: „Нае ли тано пишимо: ‘Мло Кхер ка ваќерелпес Кхер молитвакоро баши са о народиа,’ а тумен ќерген лестар ‘разбојничко пештера’!“

¹⁸А о главна свештениќа хем о книжниќа шунге одова, хем родена сине сар те уништиненле, соске дарана сине Олестар; уствари цело народо сине чудинелапес тари Олескири наука.

¹⁹А раќакоро икљола сине тари диз.

²⁰А сабалескоро кога накхле, дикхле и смоква шуки таро корено. ²¹А о Петар сетинѓапес хем ваќерѓа Леске: „Учителе, дик! Шукили и смоква, со денѓанла арман!“

²²О Исус одговоринѓа хем ваќерѓа ленге: „Нека овелтумен вера ко Девел! ²³Чаче ваќерава туменге, ако некој ваќерела акале гораке: ‘ваздетут хем фрдетут ко море,’ а на посомнинелапес ко пло срце, него верујнела дека ка овел окова со ваќерѓале, одова хем ка овел. ²⁴Одолеске ваќерава туменге: са со ка роден ки молитва, верујнен дека примингенле, хем ка овел туменге.

²⁵Хем кога терѓовена ки молитва, опростинен ако иситумен нешто против некасте, за да те опростинел хем тумаро Дат, Кој тано ки небеса, тумаре гревиа. ²⁶Ако палем тумен на опростинена, хем тумаро Дат, Кој тано ки небеса, нае те опростинел тумаре гревиа.

Е Исусескири власт

²⁷Хем але палем ко Ерусалим, хем кога џала сине ко Храми, але ки Лесте о главна свештениќа хем о книжниќа хем о старешине, ²⁸хем ваќерге Леске: „Саве властеја ќереја одова хем Кој денѓатут одоја власт те ќереле одова?“

²⁹А о Исус ваќерѓа ленге: „Ка пучав тумен јек лафи хем одговоринен Манге, хем ка ваќерав туменге саве властеја ќеравале акава. ³⁰Е Јованескоро крштевање таро небо ли сине или таро мануша? Одговоринен Манге!“

³¹А ола размислинена сине машкар песте: „Ако ваќераја таро небо, ка ваќерел аменге: ‘Соске тогаш на поверујнгенле?’ ³²Ама, ако ваќераја таро мануша?“ Дарана сине таро народо, соске сарине рачуниненале дека о Јован сине чаче пророко. ³³Одговоринге е Исусеске: „На џанаја!“

А о Исус ваќерѓа ленге: „Ни Ме на ваќерава туменге, саве властеја ќеравале акава.“