О фарисеа дикхена те аракхен грешке е Исусеске

¹Ко одова време, о Исус накхела сине машкар и нива ки сабота; а Олескере учениќа бокхалиле хем почминге те чхинен гив хем те хан. ²А о фарисеа штом дикхле одова, ваќерге Леске: „Дик, Тле учениќа ќерена, со нае тано дозволимо те ќерелпе ки сабота.“

³А Ов ваќерѓа ленге: „Зар на читинген со ќерѓа о Давид, кога бокхалило ов хем окола кој со сине олеја? ⁴Сар кхуѓа ке Девлескоро кхер хем леља о изложиме маре, со на смејненајне те ханлен ни ов, ни олескере амала, а само о свештениќа?

⁵Или, зар на читинген ко Закони дека о свештениќа, ки сабота ко Храми, пхагена и сабота хем нае тале крива? ⁶Ама Ме ваќерава туменге, иси акате јек сој тано побаро таро Храми.

⁷Ако би џаненајне со значинела: ‘Милост мангава, а на жртва,’ нае сине те осудинен е невинон. ⁸Соске о Чхаво Манушикано тано Господари хем е саботакоро.“

⁹Хем кога гело песке одотхаре, ало ки оленгири синагога. ¹⁰Хем еќе, одотхе сине мануш шуке вастеја; хем – за да те ќеренле криво – пучлеле, ваќерге: „Дали тано дозволимо те сасќарелпес ко саботе?“

¹¹А Ов ваќерѓа ленге: „Кова мануш тумендар, ако исиле јек бакхро, хем ов пело ко саботно диве ки дупка, на ка астареле хем на ка икалеле? ¹²А кобор тано поскупо о мануш таро бакхро. Одолеске тано дозволимо те ќерелпес шукар ки сабота.“

¹³Тогаш ваќерѓа е манушеске: „Пружин то вас!“ Хем ов пружинѓа, хем ов уло састо сар о јавер. ¹⁴А о фарисеа иклиле хем ќергепес лафи против Олесте, сар те мударенле.

¹⁵Ама џанља одова, о Исус цидинѓапес одотхаре; а бут џене џана сине пали Лесте хем сасќарѓа саринен, ¹⁶хем предупрединѓален те на ширинен баши Леске; ¹⁷за да те пхерѓолпес о ваќердо преку о пророко Исаија, кој ваќерѓа:

¹⁸‘Еќе Мло Слуга, Кас со биринѓум;
Мло Мангло,
ки Касте тани Мли милина Мле душаке.
Ка чхивав Мло Духо ки Лесте
хем ка објавинел судо е народонге.

¹⁹Нае те препиринелпе, ниту ка викинел,
ниту некој ка шунел Олескоро гласо ко улице.

²⁰Нае те допхагел и пхаги трска,
ниту ка ачхавел о фитили, со тлејнела,
џи коте икавелале о судо ки победа.

²¹Хем о народиа ка надиненпес ко Олескоро анав!’

²²Тогаш анге ки Лесте јек опседнимо таро демони, кој сине короло хем лалоро; хем сасќарѓале, аѓар со о короло лалоро ќерѓа лафи хем дикхља. ²³Хем са одоја гужва со сине чудингепе хем ваќерена сине: „Нае ли тано Акава о Чхаво Давидескоро?“

²⁴А о фарисеа, кога шунге одова ваќерге: „Акава палдела е демонен само преку Валзевул, о владетели е демоненгоро.“

²⁵О Исус џандипаја оленгере мисле, ваќерѓа ленге: „Секова царство, улавдо против песте, запустинела, хем секоја диз или кхер, кој улаѓапе против песте, нае те опстанинел. ²⁶Хем ако о сатана палдела е сатана, ов улаѓапес против песте, хем сар ка опстанинел олескоро царство? ²⁷Хем ако Ме палдава е демонен преку Велзевул, преку касте палденален тумаре чхаве? Одолеске ола ка овен туменге судие; ²⁸ама, ако Ме палдава е демонен преку о Духо е Девлескоро, тогаш о царство е Девлескоро ало упри туменде.

²⁹Или, сар шај некој те кхувел ко кхер ко силно мануш хем те кхедел кхералдан со исиле, ако англедер на пхандела е силно, хем тогаш ка чорел о кхер лескоро?

³⁰Кој нае тано Манцар, ови тано против Манде; хем кој на кхедела Манцар, растуринела.

И хула против о Духо

³¹Одолеске ваќерава туменге: секова грево хем хула ка опростинелпес е манушенге, ама и хула против о Духо нае те опростинелпес. ³²Хем ако некој ваќерела лафи против о Чхаво Манушикано, ка опростинелпес леске; ама ако некој ваќерела против о Свети Дух, нае те опростинелпес леске ниту ко акава веко, ниту ко идно.

³³Или ќерен о каш шукар, хем олескоро плоди шукар, или ќерен о каш румимо, хем олескоро плоди румимо, соске о каш пенџарелапес пало плоди. ³⁴Породо сапенгере! Сар шај те ќерен лафи шукар, кога сијен билачхе? Соске таро препхердо о срце ќерела лафи о муј. ³⁵О шукар мануш таро шукар тхан пхердо гудлипаја анела шукар буќа; а о билачхо мануш таро билачхо тхан пхердо билачхипаја анела билачхе буќа. ³⁶Хем ваќерава туменге, дека баши секова чучо лафи, со ка ваќерен о мануша, ка одговоринен ко судно диве; ³⁷соске пало тле лафиа ка ове оправдимо, хем пало тле лафиа ка ове осудимо.”

О знако е Јонаскоро о пророко

³⁸Тогаш некој таро книжниќа хем фарисеа одговоринге Леске, ваќерибаја: „Учителе, мангаја те дикха знако Тутар.“

³⁹А Ов одговоринѓа ленге хем ваќерѓа: „Билачхо хем прељуба со ќерена поколение родела знако, хем нае те делпес леске знако, освен о знако е Јонаскоро о пророко. ⁴⁰Соске, сар со о Јона сине ко воги е баре мачхеске трин диве хем трин раќа, аѓар хем о Чхаво Манушикано ка овел ко срце е пхувјакоро трин диве хем трин раќа.

⁴¹О Ниневиска мурша ка уштен ко судо акале поколениеја хем ка осудиненле, соске покајнгепес таро проповед е Јонаскоро; а еќе, акате тано Побаро таро Јона. ⁴²И Царица таро југ ка уштел ко судо акале поколениеја хем ка осудинеле; соске али таро краја е пхувјакере, за да те шунел и мудрост е Соломонескири; а еќе, акате тано Побаро таро Соломон.

⁴³Кога о нечисто духо икљола таро мануш, накхела таро тхана бизо пајна те родел одмор, хем на аракхелале. ⁴⁴Тогаш ваќерела: ‘Ка иранаман ко мло кхер, котар со иклиљум.’ Хем кога ало, аракхљале чучо, шулавдо хем са ко по тхан. ⁴⁵Тогаш џала хем лела пеја ефта јавера духиа, полошна пестар; хем кхувена хем живинена отхе; хем и последно состојба таро одова мануш овела полошно тари прво, аѓар ка овел хем баши акава билачхо поколение.“

⁴⁶Џи коте Ов панда ваќерела сине е народонге, еќе, и дај Лескири хем о пхрајља Олескере терѓона сине авријале хем мангена сине те ќерен Леја лафи. ⁴⁷Хем некој ваќерѓа Олеске: „Еќе, Ти дај хем Те пхрајља терѓовена авријал хем мангена те ќерен Туја лафи.“

⁴⁸A Oв ко одговор ваќерѓа одолеске, кој ваќерѓа Леске: „Којај тани Мли дај, хем колај тане Мле пхрајља?“ ⁴⁹Хем пружинѓа По вас ке Пле учениќа хем ваќерѓа: „Еќе Мли дај хем Мле пхрајља; ⁵⁰соске кој ќерела и војља Мле Дадескири, Кој тано ки небеса, ови Манге тано пхрал, хем пхен, хем дај.“